‌ေ ရ စီး‌ေ ြ ကာင်း ‌ေ လး ကအသက်

မင်းတောင် နေနိုင်သေးတာပဲဆိုတဲ့ စိတ်လေး‌နဲ့ ငါလည်းနေကြည့်ပါဦးမယ် ဘာကြေးလဲသိလား တစ်သက်လုံးဝေးကြေး။ 🍀🌿🍂

"ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ပတ်သက်ရင် မင်းက ရယူတဲ့ဘက်မှာ နေပါ... ကိုယ်ကတော့ ပေးဆပ်တဲ့ဘက်မှာပဲ နေပါ့မယ် နည်းနည်းလေးတောင် မပင်ပန်းစေချင်ဘူး အချစ်ရဲ့..." 🌻🤍 #tristan pyne

ခုတော့ သက်သာပြီ

ရှမ်းအစားစာလဲနှစ်သက် သေးတယ်

ဘယ်မှာပဲနေနေ၊ ဘယ်သူနဲ့ပဲနေနေ စိတ်ကိုသက်သောင့် သက်သာဖြစ်စေတဲ့သူတွေအနားမှာပဲနေချင်တယ်။ မျက်နှာကြည့်ပြီး မနေရဲ၊ မပြောရဲ၊ မလုပ်ရဲဖြစ်တာဟာ စိတ်ဒဏ်ရာအများကြီးရစေတယ်။ ကျန်းမာရေးကိုဆိုးရွားစေတယ်။ ဒါကြောင့် စကားတွေထိန်းမပြောရတဲ့သူတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တွေအနားမှာပဲ ရှင်သန်ချင်တယ်။ #crd

တိများသည် ငွေရှာ၍ ဝယ်ယူစားသောက်နိုင်စွမ်း မရှိကြပါ။ အလွန် ဆာလောင်လာ၍ လူမမြင်ကွယ်ရာတွင် ခိုးယူစားသောက်မိပါကလည်း လူကဲ့သို့ အသိဉာဏ် မရှိသော လူသားတို့၏ ရက်စက်စွာ ရို-က်နှ-က်ခြင်းကို ခံကြရရှာသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အစားအစာ အနည်းငယ်အတွက် အသက်ဆုံးရှုံးသည်အထိ ရို-က်နှ-က်ခံရတတ်ကြသည်။အမှန်တကယ်တွင် လူနှင့် တိသည် သတ္တဝါများသာ ဖြစ်ကြပြီး သွေးသားတို့ဖြင့် တည်ဆောက်ထားသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။သင် ကျွေးမွေးလိုက်သော အရိုး အနည်းငယ် သို့မဟုတ် စားကြွင်းစားကျန် အနည်းငယ်သည် သူတို့အတွက် အသက်ဆက်နိုင်ရန် အထောက်အပံ့ ဖြစ်စေနိုင်သည်။ထို့ကြောင့် သတ္တဝါလေးများကို ကြင်နာသနားပြီး လူပီသသော ဂရုဏာတရားကို ပြသကြပါ။တိများသည် လူကဲ့သို့ ကျေးဇူး မကန်းတတ်သည့်အပြင် လူသားများထက် ပိုမို သစ္စာရှိကြသည်။ အစာ ကျွေးဖူးသူတိုင်း ယင်းအချက်ကို သိရှိလာပါလိမ့်မည်။ #crd_to_owner_with_respect

ကိုယ့်စိတ်က မယူရင် ဘယ်အရာမှ မပူလောင်ဘူး။ ကိုယ့်စိတ်ကြောင့် ကိုယ့်အတွေးတွေကို အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေနဲ့။ ဓားတစ်လတ်ထက် အတွေးတစ်စကြောင့်သာ လူကိုပိုေ-သစေနိူင်တယ်။ အဲ့ဒီအတွေးတွေ ဖြစ်လာဖို့ ကိုယ့်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်နိူင်မှ ဖြစ်မှာပါ။ ဘယ်သူတွေ ဘာပြောနေတယ် ဘယ်သူတွေ ဘာလုပ်နေတယ် ဆိုတာထက် ကိုယ့်လုပ်ရပ်အပေါ် ကိုယ်လိပ်ပြာသန့်ရတယ်။ တန်ပြန်သက်ရောက်ပြီး မှန်လိုကျင့်နေသမျှတော့ သူကောက်ကျစ်တိုင်း ကိုယ်ကောက်ကျစ်နေရမယ်။ သူရက်စက်တိုင်း ကိုယ်ရက်စက်နေရမယ်။ နောက်ဆုံး သူ့အကုသိုလ်အရိပ်က ကိုယ့်နောက်ကိုပါ ကူးပြီးလိုက်လာတတ်တယ်။ ဒါကြောင့် လူတစ်ယောက်ကို အနိူင်ယူဖို့ စကားလုံးတွေနဲ့ နစ်နစ်နာနာပြောပြီး အရှက်သိက္ခာ မဲ့နေဖို့မလိုဘူး။ ကိုယ့်စိတ်ထဲ က ထုတ်ထားလိုက်ရင် အလိုလိုနိုင်ပြီးသားပါပဲ ။ ကိုယ်ကတော့ အဲလိုပဲအနိုင်ယူတယ်။ #ခံစားချက် ကဗျာစာတို 🥀

ကျနော်တို့ ဘဝမှာ အမြဲတမ်း ရင်ဘတ်ထဲ သိမ်းထားတဲ့ လူတစ်ယောက်တော့ ရှိကြတယ်။ အဲ့ဒီလူဟာ ဟိုးအဝေးကြီးမှာ ဖြစ်နိုင်သလို အနီးနားမှာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေလိမ့်မယ်။ မခေါ်ရလဲ ဖြစ်တယ်။ မတွေ့ရလည်း ရတယ်။ ပတ်သတ်မှုဆိုတာထက် ရင်ဘတ်ထဲက ခံစားမှုတစ်ခုပါ။ ချစ်တာ မချစ်တာက ကျယ်ပြန့်လွန်းလို့ မြတ်နိုးမှုပဲ ဆိုပါစို့။ တကူးတကကြီး နှုတ်မဆက်ဖြစ်ဘူး။ တစ်ခါတစ်ရံ လချီပြီး စကားမပြောဖြစ်ဘူး။ ပြောဖြစ်ရင်လည်း ခဏလောက်ပဲ။ သူနှစ်သက်တဲ့အရာတွေတွေ့ရင် တကယ့်အခက်အခဲတွေကြုံရင် သတိရလိုက်တယ်။ ဒီလိုပဲရိုးရှင်ပါတယ်။ အမြဲထုတ်မပြောဖြစ်တဲ့ ရင်ဘတ်ထဲသိမ်းထားတဲ့ ကျနော်တို့ရဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ပေါ့။ - လူခေး -

အသက်ကြီးလာလေလေ လူတွေကို ပိုနားလည်လာလေလေပဲ အခုနောက်ပိုင်း မုန်းတာလည်း မရှိတော့ဘူး စိတ်ဆိုးချင်တာ ... ဒေါသထွက်ချင်တာတွေလည်း မရှိတော့ဘူး ။ စိတ်ကိုပင်ပန်းစေမယ့် အတွေးတွေ ကိုယ့်ကို အဆင်မပြေ ဖြစ်စေတဲ့ လူတွေဆိုရင် မတွေးမိ မမြင်မိအောင် ‌နေလိုက်တယ် .. အငုံစိတ်ရှိတဲ့သူတွေဆို ရှောင်လိုက်တယ် အကောင်းမြင်စိတ်ရှိတဲ့သူတွေနဲ့ ဆက်ဆံရေးကိုပိုပြီး တည်ဆောက်ဖြစ်တယ် ။ အသက်ကြီးလာလေလေ အချိန်ကို အလဟဿကုန်ဆုံးရမှာ နှမြောလာလေလေပဲ အဲဒီတော့ အချိန်ကို လိုအပ်တဲ့နေရာမှာ တန်ဖိုးရှိတဲ့လူတွေနဲ့ အကျိုးရှိရှိပဲ ကုန်ဆုံးချင်တော့တာ ။ အဲဒီတော့ လူတွေ‌ကို စိတ်ဆိုးဖို့ထက် နားလည်ပေးနိုင်ဖို့ပဲ တွေးဖြစ်တယ် သူ့နေရာ ၊ သူရှုထောင့်ကနေ သူရဲ့ အခြေအနေ ဆိုတာမျိုးကိုပေါ့ .. လက်ကျန်အချိန်ကို မသိရတဲ့ လူတစ်ယောက်မို့ ပျော်ရွှင်ချင်တယ် .. တတ်နိုင်သမျှ အပူကင်းချင်တယ် .. ဘာဆိုဘာမှ များများမတွေးချင်တော့ဘဲ သောက ကင်းကင်းနဲ့ပဲ နေထိုင်ချင်တော့တယ် ။ #သက်ထားခင်(THK) #လက်ကျန်ဆန္ဒ #စာပေဗဟုသုတုလူတိုင်းရ #ခွန်အားရှိသောစာတ်ိုများ #ဘဝစာပေနှင့်ဗဟုသုတများ #crd_to_owner_with_respectcrd

၀င်ငွေကောင်းနေတုန်း တစ်သက်လုံး ဒီလိုကောင်းနေမှာပဲလို့ ယူဆပြီး အသုံးဖြုန်းကြီးနေရင် အရာရာစည်းစနစ်မရှိရင် ဘ၀ကြီးကဗရမ်းဗတာတွေဖြစ်တတ်တယ် လျှောက်သုံးစွဲတာမျိုးဂရုစိုက်ဖို့လိုတယ် အသုံးနဲ့အဖြုန်း ဂရုစိုက်ဖို့လိုတယ်

စိတ်ကြီးဝင်နေတဲ့ ကြက်တူရွေးတကောင်ဟာ လင်းယုန်ငှက်ထံ ချဉ်းကပ်ပြီး ပြောတယ်။ "ကမ္ဘာ့အမြင့်ဆုံးသစ်ပင်တွေပေါ်အထိ ငါ ပျံသန်းနိုင်တယ်။ မင်း ဘယ်လောက် အမြင့်ထိ ပျံနိုင်လဲ" လင်းယုန်က ပြောတယ်။ "အင်း၊ ငါကအမြင့်ပျံ တော်တဲ့ငှက် မဟုတ်တော့ အမြင့်ဆုံးသစ်ပင်တွေကိုတောင် သိပ် မရောက်ဖူးပါဘူး" ကြက်တူရွေးက ရယ်မောလိုက်တယ်။ "အိုး...ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာကွာ ငှက်အများစုထက်ငါက မြင့်မြင့်ပျံသန်းနေတာကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပျော်ရွှင်မိပါတယ်" လို့ ကြွားလုံးထုတ်လိုက်တယ်။ မင်းက တကယ့်ကို ကံကောင်းတဲ့ ငှက်ပဲ" လို့ လင်းယုန်က ပြောတယ်။ နောက်တနေ့မှာ ကြက်တူရွေးက လင်းယုန်ငှက်ထံ ထပ်သွားပြီး ပြောပြန်တယ်။ "မင်းကို အမြင့်ဆုံး ပျံသန်းတတ်အောင် သင်ပေးရင် ငါ့လိုပဲ အမြင့်ဆုံးသစ်ပင်တွေကို ရောက်နိုင်ပါ့မလား" "ဒါက အရမ်းမိုက်တာပဲ။ ကျေးဇူးပြုပြီး သင်ပေးပါ" လို့လင်းယုန်က ပြောတယ်။ အဲဒီနောက် လင်းယုန်ငှက်ဟာ ကြက်တူရွေးနဲ့အတူ လိုက်သွားပြီး ပျံသန်းခဲ့ပါတယ်။ "ဒီလိုပျံရတယ်ကွ" ကြက်တူရွေးက ပျံသန်းရင်းပြောတယ်။ ဒါပေမယ့် လင်းယုန်ငှက်ဟာ အင်အားနဲ့ ပျံသန်းလိုက်တယ်။လင်းယုန်ပျံတဲ့အမြင့်ထိ သူ လိုက်မပျံနိုင်တဲ့အခါ ကြက်တူရွေးဟာ လုံးဝအံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်လုံးတွေကို သူမယုံနိုင်ဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ လင်းယုန် အောက်ကို ပြန်ဆင်းသက်လာတဲ့အခါ ကြက်တူရွေးက နောင်တ၊အရှက်တရားတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေပြီး မေးလိုက်တယ်။ "မင်းက ပါရမီရှင်ပဲ။ ငါ့ကို ဘာလို့ မပြောခဲ့တာလဲ" လင်းယုန်က ပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ်။ "လင်းယုန်ငှက်နဲ့ ကြက်တူရွေးရဲ့ ကွာခြားချက် အဲဒါပဲ။ ငါက လင်းယုန်တကောင်ဖြစ်ပြီး စကားအများကြီး မပြောတတ်ဘူး။ လေလုံး ထွားတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ရဲ့ စွမ်းအားနဲ့ စွမ်းရည်အကြောင်း ငါသိတယ်။ ကောင်းကင် အမြင့်ဆုံးမှာ ငါ ပျံသန်းနေတာ မြင်ပြီး အံ့သြသွားလား။ငါဟာ မုန်တိုင်းတိမ်တိုက်တွေ အထက်မှာ ပျံသန်းနိုင်တဲ့ တကောင်တည်းသော ငှက်ပဲ။တခြားငှက်တွေ မိုးတွင်းမှာ မိုးကိုရှောင်ဖို့ ခိုလှုံစရာနေရာရှာရပေမယ့် ငါကတော့ တိမ်တွေအထက်မှာ ပျံသန်းပြီး မိုးကို ရှောင်လို့ရတယ်။ လေထုပါးတဲ့နေရာအထိ ငါ ပျံသန်းနိုင်တယ်၊ ပြီးတော့ ငါ့နှလုံးခုန်တိုင်း သွေးစီးကြောင်းထဲကို သွေးပိုသွင်းပြီး အောက်ဆီဂျင်ပို့ပေးနိုင်တယ်" ကျွန်တော်တို့ဟာ အများကြီး ကြွားလုံးထုတ်တတ်တဲ့ ကြက်တူရွေးတကောင် မဖြစ်ပါစေနဲ့။ လင်းယုန်လို နှိမ့်ချပြီး ဆိတ်ဆိတ်နေပါ။ ကိုယ့်တန်ဖိုးကို သက်သေပြဖို့ အချိန်မဖြုန်းပါနဲ့။ ကိုယ်က ဘာလဲ၊ ကိုယ် ဘာဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာကို အချိန်က သက်သေပြပါလိမ့်မယ်။ #မေတ္တာဖြင့် #စာပေ #ဗဟုသုတ #စာပေချစ်သူ #စာပေကြိုက်သူများ #ဘဝစာပေ #လူငယ်များအတွက့်စာကြည့်တိုက့် #မေတ္တာဖြင့်ပြန်လည်မျှဝေပါသည် #မူရင်းရေးသားသူအားလေးစားလျှက် #လေးစားစွာဖြင့် ##CRD