နှုတ်ချိုတိုင်း မသာယာပါနဲ့
******************
တစ်ခါတုန်းက ကျီးကန်းတစ်ကောင်ဟာ အိမ်တစ်အိမ်မှ ဒိန်ခဲတစ်တုံးကိုခိုးယူပြီး သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်သို့ နားနေတယ် ။ ဒိန်ခဲနံ့ရသော မြေခွေး တစ်ကောင်ဟာ ကျီးကန်းနားသို့ နီးကပ်စွာ လာလေ၏ ထိုအခါ မြေခွေးဟာ အဲဒီဒိန်ခဲတုံးကို ဘယ်လိုကြံလျှင် ပိုင်ဆိုင်ရမည်ဟု တွေးတောနေပါတော့တယ် ။
မြေခွေးလည်း"မင်္ဂလာနံနက်ခင်းလေးပါ မရွှေကျီး ၊ နေကောင်း ကျန်းမာတော် မူရဲ့လား ။အမွေးအတောင် တွေ လှပသလို မရွှေကျီးရဲ့အသံကလည်း သာယာမှာပဲနော် "ဟု ကျီးကန်းကိုပြောကြားလိုက်၏။ ထိုအခါ ကျီးကန်းဟာ မြေခွေးရဲ့ အသံကို ကြားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ သူ့အသံကို ကြွားလိုက်မိ၏ ။
ထိုအခါ မိမိဒိန်ခဲအောက်သို့ကျ ပြီးမြေခွေးစာ
ဖြစ်ရ ရှာတော့တယ်။
Ref : The Fox and the Crow { Ref = Reference }
ကျွန်မပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတစ်ချို့ ဒီပုံပြင်တိုလေးက မြေခွေးလို ရှိတတ်ကြပါတယ် ။ မနာလိုမှုတွေ ဖြစ်သောအခါများတွင် လူတစ်ချို့ကမြေခွေးလို ချိုသာသောစကားပြော၍ မြှောက်ပင့်တတ်လေ့ရှိကြ၏ ။ ထိုသူတို့ဟာ သူတစ်ပါးကို နာကျင်အောင် ထိခိုက်အောင် လုပ်ချင်သူသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
မြှောက်ပင့်မှုကို ကြိုက်သူဟာ တစ်ခါတလေမှာ ဒုက္ခတွေ ရတတ်ပါတယ် ။ ကျွန်မတို့ ကြိုးစားနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒုက္ခဖြစ်အောင် လူတစ်ချို့က ချိုသာမှုများဖြင့်ပြောဆို၍ မှောင်းထုတ်တတ်လေ့ရှိတတ်ပါတယ် ။ အဲဒီလို ကြိုးစားနေတဲ့ ကာလမှာ စကားချိုတိုင်း မသာယာမိဖို့ သတိပြုရန် လိုအပ်ပါတယ် ။
အတုအယောင် ဟန်ဆောင်၍ မြှောက်ပင့်သူတို့ရဲ့ စကားကို နားထောင်မိသော သူဟာ ထိုက်သင့်တဲ့ အဖိုးအခကို ပေးကြရမှာသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
အတုအယောင်တို့ရဲ့စကားတိုင်းမှာကိုယ်က မသာယာဖို့ လိုအပ်ပါတယ် ။အကယ်၍ သာယာခဲ့မိလျှင် ကိုယ်ဆီက တစ်ခုခု ပေးတတ်ရ၏ ။
Credit
******************
တစ်ခါတုန်းက ကျီးကန်းတစ်ကောင်ဟာ အိမ်တစ်အိမ်မှ ဒိန်ခဲတစ်တုံးကိုခိုးယူပြီး သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်သို့ နားနေတယ် ။ ဒိန်ခဲနံ့ရသော မြေခွေး တစ်ကောင်ဟာ ကျီးကန်းနားသို့ နီးကပ်စွာ လာလေ၏ ထိုအခါ မြေခွေးဟာ အဲဒီဒိန်ခဲတုံးကို ဘယ်လိုကြံလျှင် ပိုင်ဆိုင်ရမည်ဟု တွေးတောနေပါတော့တယ် ။
မြေခွေးလည်း"မင်္ဂလာနံနက်ခင်းလေးပါ မရွှေကျီး ၊ နေကောင်း ကျန်းမာတော် မူရဲ့လား ။အမွေးအတောင် တွေ လှပသလို မရွှေကျီးရဲ့အသံကလည်း သာယာမှာပဲနော် "ဟု ကျီးကန်းကိုပြောကြားလိုက်၏။ ထိုအခါ ကျီးကန်းဟာ မြေခွေးရဲ့ အသံကို ကြားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ သူ့အသံကို ကြွားလိုက်မိ၏ ။
ထိုအခါ မိမိဒိန်ခဲအောက်သို့ကျ ပြီးမြေခွေးစာ
ဖြစ်ရ ရှာတော့တယ်။
Ref : The Fox and the Crow { Ref = Reference }
ကျွန်မပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတစ်ချို့ ဒီပုံပြင်တိုလေးက မြေခွေးလို ရှိတတ်ကြပါတယ် ။ မနာလိုမှုတွေ ဖြစ်သောအခါများတွင် လူတစ်ချို့ကမြေခွေးလို ချိုသာသောစကားပြော၍ မြှောက်ပင့်တတ်လေ့ရှိကြ၏ ။ ထိုသူတို့ဟာ သူတစ်ပါးကို နာကျင်အောင် ထိခိုက်အောင် လုပ်ချင်သူသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
မြှောက်ပင့်မှုကို ကြိုက်သူဟာ တစ်ခါတလေမှာ ဒုက္ခတွေ ရတတ်ပါတယ် ။ ကျွန်မတို့ ကြိုးစားနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒုက္ခဖြစ်အောင် လူတစ်ချို့က ချိုသာမှုများဖြင့်ပြောဆို၍ မှောင်းထုတ်တတ်လေ့ရှိတတ်ပါတယ် ။ အဲဒီလို ကြိုးစားနေတဲ့ ကာလမှာ စကားချိုတိုင်း မသာယာမိဖို့ သတိပြုရန် လိုအပ်ပါတယ် ။
အတုအယောင် ဟန်ဆောင်၍ မြှောက်ပင့်သူတို့ရဲ့ စကားကို နားထောင်မိသော သူဟာ ထိုက်သင့်တဲ့ အဖိုးအခကို ပေးကြရမှာသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
အတုအယောင်တို့ရဲ့စကားတိုင်းမှာကိုယ်က မသာယာဖို့ လိုအပ်ပါတယ် ။အကယ်၍ သာယာခဲ့မိလျှင် ကိုယ်ဆီက တစ်ခုခု ပေးတတ်ရ၏ ။
Credit
နှုတ်ချိုတိုင်း မသာယာပါနဲ့
******************
တစ်ခါတုန်းက ကျီးကန်းတစ်ကောင်ဟာ အိမ်တစ်အိမ်မှ ဒိန်ခဲတစ်တုံးကိုခိုးယူပြီး သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်သို့ နားနေတယ် ။ ဒိန်ခဲနံ့ရသော မြေခွေး တစ်ကောင်ဟာ ကျီးကန်းနားသို့ နီးကပ်စွာ လာလေ၏ ထိုအခါ မြေခွေးဟာ အဲဒီဒိန်ခဲတုံးကို ဘယ်လိုကြံလျှင် ပိုင်ဆိုင်ရမည်ဟု တွေးတောနေပါတော့တယ် ။
မြေခွေးလည်း"မင်္ဂလာနံနက်ခင်းလေးပါ မရွှေကျီး ၊ နေကောင်း ကျန်းမာတော် မူရဲ့လား ။အမွေးအတောင် တွေ လှပသလို မရွှေကျီးရဲ့အသံကလည်း သာယာမှာပဲနော် "ဟု ကျီးကန်းကိုပြောကြားလိုက်၏။ ထိုအခါ ကျီးကန်းဟာ မြေခွေးရဲ့ အသံကို ကြားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ သူ့အသံကို ကြွားလိုက်မိ၏ ။
ထိုအခါ မိမိဒိန်ခဲအောက်သို့ကျ ပြီးမြေခွေးစာ
ဖြစ်ရ ရှာတော့တယ်။
Ref : The Fox and the Crow { Ref = Reference }
ကျွန်မပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတစ်ချို့ ဒီပုံပြင်တိုလေးက မြေခွေးလို ရှိတတ်ကြပါတယ် ။ မနာလိုမှုတွေ ဖြစ်သောအခါများတွင် လူတစ်ချို့ကမြေခွေးလို ချိုသာသောစကားပြော၍ မြှောက်ပင့်တတ်လေ့ရှိကြ၏ ။ ထိုသူတို့ဟာ သူတစ်ပါးကို နာကျင်အောင် ထိခိုက်အောင် လုပ်ချင်သူသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
မြှောက်ပင့်မှုကို ကြိုက်သူဟာ တစ်ခါတလေမှာ ဒုက္ခတွေ ရတတ်ပါတယ် ။ ကျွန်မတို့ ကြိုးစားနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒုက္ခဖြစ်အောင် လူတစ်ချို့က ချိုသာမှုများဖြင့်ပြောဆို၍ မှောင်းထုတ်တတ်လေ့ရှိတတ်ပါတယ် ။ အဲဒီလို ကြိုးစားနေတဲ့ ကာလမှာ စကားချိုတိုင်း မသာယာမိဖို့ သတိပြုရန် လိုအပ်ပါတယ် ။
အတုအယောင် ဟန်ဆောင်၍ မြှောက်ပင့်သူတို့ရဲ့ စကားကို နားထောင်မိသော သူဟာ ထိုက်သင့်တဲ့ အဖိုးအခကို ပေးကြရမှာသာ ဖြစ်ပါတယ် ။
အတုအယောင်တို့ရဲ့စကားတိုင်းမှာကိုယ်က မသာယာဖို့ လိုအပ်ပါတယ် ။အကယ်၍ သာယာခဲ့မိလျှင် ကိုယ်ဆီက တစ်ခုခု ပေးတတ်ရ၏ ။
Credit
0 Comments
·0 Shares
·34 Views